12 Eylül 2017 Salı

Servas Barış Okulu-Gazete Duvar Haberi...


Ekinci Köyü'nde bir bayram havası: Servas Barış Okulu

Antakya Ekinci Köyü’nde her yıl bir festival havası estiren Servas Barış Okulu, 9. kez düzenlendi. Türkiye’den ve dünyanın farklı yerlerinden gönüllülerin desteği ile oluşturulan programda, geri dönüşüm, heykel, yerel oyuncaklar ve astronomi gibi pek çok konuda atölye yapıldı.
Aynur Tekin  atekin@gazeteduvar.com.tr 30 Temmuz 2017
DUVAR – Her yıl 6-16 Temmuz tarihleri arasında Antakya’nın Ekinci Köyü’nde düzenlenen Servas Barış Okulu’na, bu yıl da 50’den fazla çocuk katıldı. Dünyada 100’ü aşkın ülkede faaliyet gösteren sivil toplum örgütü Servas, kültürler arası diyalog ve dünya barışı üzerine çalışmalar yapıyor. Örgütün Türkiye temsilciliği tarafından düzenlenen barış okulu, farklı kültürleri bir araya getiriyor ve farklı bir yaşam deneyimi üzerine kafa yoruyor. Okulun kurucusu Mehmet Ateş, uluslararası bir kültür paylaşım platformu olan Servas’ın aktif üyelerinden. Uzun yıllardır yurt dışından gelenlere evini açıyor, hem Türkiye’yi hem de Antakya’yı tanıtıyor. Ateş’in barış okulu fikri de bu deneyim üzerinden şekilleniyor: “Köyüme ve Antakya’ya dünyanın farklı yerlerinden kültür ve bilgi birikimini taşımak istedim. Ve tabii bu coğrafyanın özgün zenginliklerini dünyaya tanıtmak amacıyla da yola çıktık.”
9 yıl içerisinde Meksika, Belçika, Avusturalya, Kanada, Mısır ve İran gibi pek çok ülkeden ve Türkiye’nin farklı yerlerinden gelen gönüllüler, köy sakinlerinin evinde konaklıyor. Mehmet Ateş, bu durumun hem köy sakinleri hem de gönüllüler tarafından önemsendiğini ifade ediyor ve şöyle diyor: “Gönüllerin yerli ailelerle beraber kalması, ailelerin ufkunu genişletiyor. Aileler, farklılıklara ve yeniliklere daha açık hale geldiler. Kendi çocuklarının özgürlük alanlarını genişlettiler. Köy halkı bir yandan yerelin ve Antakya’nın zenginliklerini gelen misafirlerle paylaşırken diğer bir yandan kendi kültürleri hakkında bir farkındalık oluşturuyor.”
PARA GEÇMİYOR
Köyün öz kaynaklarıyla ve tamamen gönüllülük esasıyla düzenlenen barış okulunda, tüm işler imece usulü yürüyor. Okulda para geçmiyor, standart bir program uygulanmıyor. Konular, sınıflar, oyun ya da atölye çalışmaları, her gün gönüllülerle beraber planlanıyor ve

anlık değişiklikler yapılabiliyor.
Yurt dışından gelen gönüllüler, ilk etkinliklerine barış sözcüğünün kendi dillerindeki karşılığını öğreterek başlıyor. Çocuklar 10’a yakın dilde barış yazabiliyor. Ateş, erken yaşlarda çok kültürlü bir ortamda bulunmanın çocukların bakış açısını değiştirdiğini belirtiyor: “Farklılıkları sevmeyi, onları oldukları gibi kabul etmeyi ve toleransı öğrendiler. Çocuklar farklı ülkelerin sanatını, coğrafyasını, danslarını, dillerini, kıyafetlerini ve filmlerini tanıdılar. Gelen gönüllülerle yemekler pişirdiler ve oyuncaklar tasarladılar.”
DÜNÜN ÇOCUKLARI BUGÜNÜN TERCÜMANLARI
Okulun öne çıkan özelliklerinden biri de sürdürülebilir olması. En basitinden 9 yıl önce okulun faydalanıcısı olan çocuklar, şu sıralar aynı okul için gönüllü tercümanlık yapıyor. Okul sayesinde yabancı dillere aşina olan çocuklar, bu beceriyi zamanla geliştirmiş ve üniversitede dil bölümünü seçmiş. “Bahçede, sokakta ve doğanın her yerinde hayat bulan Servas Barış Okulu köyde ve çocukların hayalinde dünya vatandaşlığı fikrini geliştirdi” diyen Ateş, hem çocukların hem de ailelerinin sınır fikrini sorgulamaya başladığını söylüyor. Ateş, “Ayrıca yurt dışından ve içinden gelen gönüllüler de köyün ve Antakya’nın kadim ve çok kültürlü halini tanıdılar ve farklılıklarla beraber yaşamanın bu memlekette ne kadar kadim olduğunu gördüler” diyor.
ANTAKYA’DAN KOLOMBİYA’YA BARIŞ
Okulun en büyük hedefi, farklı coğrafyalara yayılmak ve dünya barışı için yeni projeler üretmek. Hedefin ilk adımını, geçen yılın gönüllülerinden Kolombiyalı Ana Maria gerçekleştirmiş. Ana, Ekinci köyünden aldığı ilhamı kendi ülkesine götürmüş ve çocukları bir barış okulu etrafında toplamış.
‘YENİ SİNEMACILAR GELİYOR’
Bu sene özelinde okulun en üretken etkinliklerinden biri de tam 14 kısa filmin çekildiği sinema atölyesi olmuş. Atölyeyi düzenleyen Hazal Orhon, Ömer Faruk Güler ve Evrim İnci
film yapımının tüm süreçlerinde çocukların karar almasını sağlamaya çalışıyor. Hazal Orhon, iki yıldır Ekincik Köyü’ne gidiyor ve gelecek yılın barış okulu için en az çocuklar kadar sabırsızlanıyor. Okulda geçirdiği her günün kendisine umut verdiğini belirterek şöyle konuşuyor: “Çocuklar, bir film yapımının tüm aşamalarını birlikte deneyimliyorlar. Şunu söyleyebilirim ki yeni sinemacılar geliyor. Hepsinin çok farklı bir bakış açısı ve isteği var. Önceki yıldan senaryo yazıp bu okulu bekleyen çocuklar var, mesela. 14 kısa film çekildi bu sene ve filmlerin gösterildiği bir gece düzenledik. Zaman zaman ailelerin ağladığına ya da çok mutlu olduğuna şahit oluyorsunuz.”
Okula gelen gönüllüler, yalnızca bir şey öğreten konumunda değil. Daha çok süreci paylaşmak ve birlikte öğrenmekten yanalar. Hazal Orhon, tam da bu sebeple birlikte üretmekten ilham alanlardan: “Bir sene boyunca kalbimin bir parçası hep orada yaşadı. Çocuklara ve köye çok bağlandım. Evime gidiyormuş gibi hissettim. Sokağa çıkıyorum yürümeye herkese selam veriyorum, sanki kendi mahallemdeymişim gibi. Çok ilham veren bir şey. Ben iki yıldır gözlerim dolu dolu ayrılıyorum köyden ve bir sonraki seneyi iple çekiyorum. Çok şey öğreniyorum, birlikte üretiyoruz. Fikirle dolup taşıp öyle geliyorum.”

Peaceful Athmosphere at Ekinci (Antakya-Turkey): Servas Peace School

Servas Turkey organises Peace School Programme in Ekinci (3aydiy) Antakya, Turkey between July 06-16th. A number of local and international Servas volunteers meet in this friendly village at this school for unusual experiences. They come together with kids aged 5-14 in the gardens, house yards and streets (Peace Campus) to teach whatever they know. The topics they teach are various but peace, languages, music, dances, nature, recycling, human rights, drama, toy making, drawing, traditional games, making short movies, photography, astronomy, etc. are the main interests. The volunteers staying with local family find the oppurtunity to experince the culture, family life, cuisine and habits whereas they can also introduce their own cultures. This experience gives children, families and eventually all villagers a big change to open their visions and grow bigger dreams. Also Servas ideals come true within children.
The founder of the school Mehmet Ates says; “I try to bring the richness of the world into my village through the volunteers and also want to introduce the genuine local culture of Antiochia and this region to the world culture. I dream to make children feel that they are world citizens. They are children of the earth”.
The school runs with no money but with the support of local people. There is specific curriculum or textbooks, no ordinary classes, no forcing for attandance and no official teachers. Everywhere can be a school room, anyone can be a teacher and any subjects can be taught at this school. For example the children of the school have became volunteers after 9 years and now they work as teachers. Also a local farmer can also give workshops. Moreover the volunteers come together every day, give feedback and schedule the next day workshops.
One of the volunteers Hazal Orhon shares her experience at the school; “I leave big part of my heart at the viallge every year. I feel like
I am going my own home because the local families are so welcoming and good people. The school experience is so precious. Children have learnt to make short movies from the very begining till the end. I can say the future cinema makers are growing at this village. I teach children and they teach me. Finally, I come back from school with new ideas each time”.
The village children attending this school every summer (60-70 children each year) grew up with the ideas of peace and understanding the ‘others.’ The children developed awareness in languages and different cultures of the world. Parents have become more tolerant to the differences and more understanding to the dreams of their children.
Mehmet Ates has big dreams, too. He wants to build a big Servas Peace School Campus in the nature. The school would be open throughout the year for children of the world.
Volunteer people who would like to share their backgrounds with children and locals would come to live at the campus for a while. It is possible to turn the world into a village of peace. I count on Servas community and people who have similar dreams.
Facebook: Live&Share with Us
Mehmet Ates
Servas Peace School Coordinator
Turkey